بيوپسي

بیوپسی (نمونه‌برداری)
با پيشرفت در زندگي نوع بيماري هايي که انسان ها با آن دست به گريبان شده اند نيز تغيير کرده است. زماني بيماري هاي عفوني بسياري از آنها را به کام مرگ مي کشاند اما امروز با صنعتي و ماشيني شدن زندگي ها نوع امراض نيز مطابق با آن متفاوت شده است. بيماري هاي قلبي، انواع سرطان و... از شايع ترين آنهاست به طوري که سالانه مردم زيادي در جهان از اين طريق مي ميرند. مطمئنا نوع زندگي در به وجود آمدن اين نوع بيماري ها تاثير فراواني داشته است.
سرطان با انواع مختلف آن، يکي از سخت درمان ترين بيماري هاي اين روزگار است چرا که بسياري از انواع آن هنوز درمان مشخص ندارند و آنهايي هم که راه درمانشان پيدا شده دوره هاي درماني بسيار سخت و طولاني و با عوارض جانبي فراوان دارد. پس چه بهتر که با تغيير در روش زندگي و نوع تغذيه کمي از ميزان شيوع آنها بکاهيم.
يکي از انواع سرطان ها، سرطان پوست است. زياد قرار گرفتن در آفتاب يکي از علل شايع به وجود آمدن آن است. بعضي از مشاغل و حتي بسياري از مدها که يکي از آنها برنزه کردن پوست است باعث شده تا بسياري از افراد ساعت هاي متمادي در معرض شديد نور آفتاب قرار گيرند به همين دلا يل سرطان پوست يکي از شايع ترين بدخيمي هاي بدن است و در جهان سالانه بيش از يک ميليون نفر را مبتلا مي کند.
پس بد نيست تا با انواع آن مختصري آشنا و دلايل به وجود آمدن و موارد پيشگيري آن را بيشتر بشناسيم.
در اين بيماري سلول هاي بدخيم که از پوست منشا مي گيرند به طور نامنظم و فزاينده اي تکثيريافته  و از سيستم ايمني بدن عبور مي کنند. با توجه به نوع سلول اوليه منشا سرطان، سرطان هاي پوست به سه دسته تقسيم مي شوند:  
1- BCC  (carcinoma Basalcell) سرطان سلول هاي پايه اي
2- SCC (carcinoma Sqoamouscell) سرطان سلول هاي سنگفرش
3- M3 (melanome Malignant) ملانوم بدخيم
 
BCC چيست ؟
اين نوع سرطان پوست معمولا به شکل يک برجستگي کوچک روي سر و گردن و دست ها ايجاد مي شود. البته گاهي اين سرطان روي تنه به شکل لکه هاي کوچک  قرمز رنگ ديده مي شود و اغلب در سطح آن عروق کوچک سطحي قابل مشاهده است. اکثر ضايعات BCC در افرادي که داراي رنگ پوست و چشم روشن هستند ديده مي شود. تماس طولاني با نور خورشيد علت اصلي اين سرطان است. شايع ترين محل بروز BCC در مناطق در معرض نورآفتاب مي باشد (سر، صورت، گوش، گردن و اندام ها). در موارد نادر ضعف سيستم ايمني به علت بيماري يا مصرف داروهاي سرکوبگر ايمني و بعضي بيماري هاي ژنتيکي از علل ايجاد BCC است.
 
چه وقت شک کنيم که يک ضايعه BCC است؟

BCC به اشکال مختلف ديده مي شود:
1- زخم سطحي که بهبود نمي يابد.
2- ضايعه برجسته گنبدي شکل با حضور عروق سطحي روي آن.
3- ضايعه قهوه اي يا سياهرنگ که ممکن است با خال يا ساير بيماري هاي پوستي اشتباه شود.
4- ضايعه به رنگ پوست و قوام سفت.
5- زخم بزرگي که ضايعات غيرقابل برگشتي چون تخريب غضروف و استخوان زيرين ايجاد مي کنند.
براي تشخيص قطعي BCC احتياج به نمونه برداري است. نمونه برداري تشخيص اقدام ساده اي است که تحت بي حسي موضعي و با برداشت حجم کمي از بافت پوستي (به قطر 3*3 ميلي متر) صورت مي گيرد. جواب اين نمونه برداري مشخص کننده نوع بيماري و درمان مناسب براي آن است.
 
روش هاي درمان :
اقدامات مختلف درماني در مورد BCC انجام پذيرند که عبارتند از:
1 - جراحي و برداشت کامل تومور.
2- کرايو (فريز کردن با نيتروژن مايع) جهت BCC هاي کوچک.
3- برداشت BCC با يک قاشق به خصوص به نام کورت و استفاده از کوتر جهت کنترل خونريزي و تخريب سلول هاي توموري باقيمانده.
4- راديوتراپي که معمولا براي تومورهاي عودکننده  يا نامناسب جهت درمان جراحي به کار مي رود.
5- جراحي ميکروسکوپي Mohs که در آن ضايعه به صورت تکه تکه در مراحل مختلف (در يک عمل جراحي) برداشته مي شود تا با حداقل برداشت بافت و کمترين جوشگاه، تومور درمان شود. اين روش بسيار مشکل اما موثر است و معمولا در مورد تومورهاي مناطق پرخطر (گوش، سر و بيني) و همچنين تومورهاي عودکننده انجام مي گيرد.

ويتيليگو

پيسي
پیسی، بَرَص، لک و پیس یا ویتیلیگو (Vitiligo) یک اختلال تولید رنگدانه است که در آن ملانوسیت‌ها (سلولهایی که رنگدانه تولید می‌کنند) در قسمتهایی از پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب شده‌اند. در نتیجه لکه‌های سفید پوست درنواحی مختلف بدن ظاهر می‌شوند. مویی که در نواحی مبتلا به پیسی رشد می‌کند معمولاً سفید می‌شود.

علّت بیماری پیسی شناخته نشده‌است، اما پزشکان چندین نظریه متفاوت مطرح کرده‌اند. یک تئوری این است که افراد پادتنهایی (آنتی‌بادی‌هایی) تولید می‌کنند که ملانوسیت‌های بدن خودشان را تخریب می‌کند. تئوری دیگر این است که ملانوسیتها خود به خود تخریب می‌شوند. درنهایت بعضی افراد گزارش کرده‌اند که یک رخداد منفرد از قبیل آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث بروز پیسی شده‌است ولی مورد اخیر از نظر علمی ثابت نشده‌است.

پيلينگ

پیلینگ چیست و هدف از انجام آن چیست ؟
پیلینگ به معنای پوست کندن می باشد و در اصطلاح به استفاده از مواد شیمیایی با درجات اسیدی مختلف برای برداشتن و بازسازی بخشی از پوست اطلاق می شود .

روش های پیلینگ
به طور خلاصه پیلینگ شامل دو نوع سطحی و عمیق است . در روش سطحی مواد مصرف شده در قسمت سطحی پوست ( اپیدرم ) نفوذ می کنند . در روش عمقی مواد به لایه های عمیق تر پوست نفوذ می کنند . با توجه به هدف و صلاحدید پزشک روش سطحی یا عمیق انتخاب می شود .

کدام روش برای کدام پوست و چه سنی مناسب است ؟
بهترین افراد جهت انجام این عمل خانم های سفید پوست هستند . البته مردان نیز می توانند از این روش بهره مند گردند ولی پوست آقایان به دلیل ضخامت بیشتر نسبت به نفوذ مواد شیمیایی مقاوم تر است . نکته ای که در مورد پیلینگ پوست های گندمی و تیره تر وجود دارد این است که ریسک عوارض آن بیشتر است . پیلینگ سطحی را می توان به دفعات ( 6 هفته یکبار) تکرار نمود ولی پیلینگ عمقی بیش از دو بار در سال انجام نمی شود . با توجه به عمق نفوذ مواد شیمیایی در پیلینگ عمیق ، احتمال بروز عوارض این روش هم بیشتر است .

کاربرد پیلینگ سطحی چیست ؟
پیلینگ سطحی در درمان آکنه ( جوش غرور جوانی و بلوغ )، چروک های سطحی ، ضایعات آفتابی ، بعضی لک های پوستی و موارد دیگر کاربرد دارد . این روش برای افرادی که حساسیت پوستی دارند یا از داروهائی که پوست را نسبت به نور آفتاب حساس می کنند و یا تب خال پوستی دارند توصیه نمی شود .

کدام فصل برای پیلینگ مناسب تر است؟
بهترین فصل جهت انجام پیلینگ فصل پاییز و زمستان می باشد . زیرا طول روز کم تر بوده و آفتاب کمتر و سرمای بیشتر برای فرد مفید می باشد .

عوارض جانبی پیلینگ چیست ؟
از عوارض پیلینگ پوست می توان به ایجاد لک های تیره یا کمرنگ ، سوختن پوست ، حساسیت پوست و فعال شدن بعضی بیماری های پوستی اشاره کرد به همین جهت به متقاضیان توصیه می شود حتما با پزشک متخصص در این زمینه مشورت و سپس مبادرت به انجام اقدامات درمانی کنند .
چنانچه فردی مبادرت به انجام پیلینگ نماید باید پس از انجام آن از نور آفتاب پرهیز نماید و یا حتما از ضد آفتابی که پزشک معالج توصیه می نماید استفاده نماید .

از پيلينگ شيميايي چه مي دانيد؟
پيلينگ شيميايي شامل لايه برداري سطوح خارجي پوست به كمك مواد شيميايي سوزاننده است با ترميم آن يك لايه ي تازه بر سطح پوست تشكيل مي شود. اين پوست تازه صاف تر صورتي رنگ تر وسفت تر است و قوام يكنواخت تري دارد. بعد از لايه برداري شيميايي لكه هاي آفتابي پوست كمرنگ مي شود همچنين خطوط و چين هاي روي پوست صافتر و گاهي محو مي گردد. پيلينگ بايد فقط به وسيله پزشك مجرب انجام شود.

موارد استفاده از پيلينگ شيميايي
لايه برداري شيميايي پوست عمدتا جهت درمان آسيب هاي خورشيدي و ناشی از سن به صورت لكه هاي آفتابي و از بين بردن چين هاي پوست بكار مي رود. در مورد چين هاي ظريف لايه برداري سطحي كفايت مي كند .براي چين هاي عميق تر مانند آنهايي كه در اطراف دهان و گوشه هاي چشم ايجاد مي شود نياز به لايه برداري عميق تر وجود دارد.
لايه برداري پوست همچنين براي درمان لكه هاي تيره تر پوست مانند لک حاملگي يا ملاسما و نيز براي اسكار هاي سطحي ناشي از اكنه كاربرد دارد اين روش در مورد پوست هاي نازك وافتاده كاربرد ندارد ودر اين موارد بايد درمان هاي ديگري چون ليفتينگ مد نظر قرار گيرد.
.هر چه لايه برداري عميق تر باشد احتمال از بين رفتن لكه هاي صورت و چروك هايي را كه با پيلينگ سطحي قابل برداشتن نيستند زيادتر مي شوند.

بازسازي پوست به دنبال لايه برداري
در پیلینگ سلولهای عمق پوست تكثير شده و تمامي سطح از بين رفته را مي پوشانند ودر درون درم بافت كلاژن تازه تشكيل مي شود.