لايه لايه شدن ناخن

لایه لایه شدن ناخن ها

ناخن های انگشتان پا در حدود ۱ میلیمتر در ماه رشد می کنند . مطالعات مختلف نشان داده است که فصول مختلف و بیماریهای خفیف اثر ناچیزی در رشد ناخن دارند . قد یا وزن فرد روی رشد ناخن تأثیری ندارند. جنس، تأثیر اندکی بعد از بلوغ بر روی رشد ناخن دارد . مردان دارای رشد ناخنی بیشتری تا ۱۹ سالگی هستند .

پروتئین عمده ناخن، کراتین است . چربی عمده ناخن نیزکلسترول می باشد و حدود ۱/۰ تا ۱ درصد آن را تشکیل می دهد . مقدار آب آن کمتر از پوست بوده و حدود % ۱۲ – ۷ می باشد .
صفحات ناخنی بزرگترین جزء ناخن هستند و در تمام طول حیات رشد می کنند. یکی از بیماری های شایع در صفحات ناخن لایه لایه شدن ناخنها می باشد که در اصطلاح پزشکی به آن انیکوشیزیا گویند. لایه لایه شدن ناخن ها در اثر هر نوع ضربه ممکن است ایجاد شود اما به طور عمده این بیماری بیشتر در زنان دیده می شود. لایه لایه شدن ناخن ها در زنانی که دستهایشان را خیسانده و خشک می شود شایعتر است. لایه لایه شدن ناخن ها عمدتا در اثر دهیدراتاسیون در سطح ناخن ها ایجاد می شود.

بيوپسي از ناخن

نمونه هايي كه براي آزمايشگاه قارچ شناسي ارسال ميشود به سه دسته تقسيم ميشوند :
1- نمونه هاي جلدي(پوست -مو- ناخن)
2- زير جلدي
3-احشايي -ادرار-خون-بزاق-خلط-مايع مغزي نخاعي(csf)

نكته: يكسري از نمونه هاي احشايي به طور طبيعي فاقد ميكروارگانيسم هستند مثل خون يا مايع مغزي نخاعي اما ساير نمونه هاي احشايي داراي ميكروارگانيسمند.

جمع آوري نمونه ناخن
جمع آوري نمونه ناخن به مراتب دشوارتر از نمونه پوست و مو ميباشد براي اين كار ابتدا ناخن را از نظر ضخامت و رنگ بررسي ميكنند ناخن هاي با حالت گچي ،شيار دار ، نقطه نقطه را انتخاب نموده سپس با پارچه ي سفيد و تميز آغشته به الكل 70% ناخن را خوب تميز ميكنند تا قارچ هاي ساپروفيت و باكتري هاي احتمالي حذف شوند سپس ناخن را با استفاده از ناخن گير هاي مخصوص تا مرز ناحيه سالم كوتاه ميكنند . سپس با استفاده از اسكالپل (تيغ جراحي) تيز ناخن و ضوائد آن را از قسمت بستر ميتراشند . اولين تراش را دور ريخته بقيه را جهت بررسي ميكروسكوپي و كشت به مقدار كافي جمع آوري ميكنند .
نكته: هر چقدر برداشت عمقي تر و نزديك به بافت زير ناخن باشد نتيجه بهتري ميدهد.
در ضايعات چرك دار و متورم با استفاده از سو آپ استريل از چرك و بافت اطراف ناخن برداشت ميشود و جهت تهيه گسترش بر روي لام (اسمير) و همچنين جهت كشت روي محيط به كار ميرود
نمونه ناخن را به مدت 24 الي 48 ساعت در محلول پتاس قرار ميدهند تا شفاف شود سپس به جست و جوي عناصر قارچي در آن ميپردازند (شفاف سازي)
نكته: در كليه مراحل نمونه برداري از ناخن ميبايست كاغذي آغشته به محلول ضد عفوني كننده زير دست يا پاي بيمار قرار گيرد تا از پخش شدن عناصر قارچي در آزمايشگاه جلوگيري به عمل آيد.

مراقبت هاي بهداشتي در آزمايشگاه قارچ شناسي:
1-در آزمايشگاه هاي قارچ شناسي حتما از روپوش استفاده كنيد.
2-اگر خراشي بر روي دست خود داريد حتما قبل از ورود به آزمايشگاه با چسب زخم يا دستكش آن را بپوشانيد.
3-در كار آزمايشگاه شتاب زدگي ممنوع.
4-از رفت و آمدهاي بي مورد در فضاي آزمايشگاه جلوگيري شود.
5-چنانچه در هنگام كار لوله كشت روي زمين افتاد حتما مسئول آزمايشگاه را خبر كرده يا خودتان با استفاده از محلول ضدعفوني كننده محل آلوده را ضد عفوني كني محلولهاي ضد عفوني كننده شامل الكل 70-90% محلول فرمالدئيد كه فرمالين 8%در الكل70% فنل 5% ويسكودين5% هيپوكلريت5% .
6-چنانچه دست آلوده به عناصر قارچي شد بلافاصله با آب و صابون شسته شود استفاده از الكل ايزوپروپيل70%نيز ميتواند مناسب باشد.
7-در آزمايشگاه قارچ شناسي ميبايست رطوبت كافي و دما ثابت باشد.
8-هواي موجود در ازمايشگاه بايد ساكن باشد تا از پراكندگي عناصر قارچي جلوگيري به عمل آيد.
9-يكسري از عناصر قارچي هستند كه از طريق دستگاه تنفسي آلودگي ايجاد ميكنند هنگام كار كردن با آنها بايد از هود (safly cabinet) استفاده شود يا از ماسك.
10-در آزمايشگاه قارچ شناسي محيطهاي كشت مورد استفاده و مواد آلوده قبل از دور ريختن حتما بايد استريل شوند اين استريل شدن توسط اتوكلاو (با حرارت مرطوب و بخار آب استريل ميكند) انجام ميشود. معمولا محيط هاي كشت قارچ شناسي را داخل پليت يا لوله ميريزند محيط هاي كشتي كه داخل لوله تهيه ميشوند نسبت به پليت بهترند زيرا 1- حمل و نقل لوله راحت تر از پليت است 2- امكان انتشار آلودگي در پليت بيشتر از لوله مي باشد.
اساس كار در آزمايشگاه قارچ شناسي دقت در بدست آوردن نمونه كافي و صحيح مي باشد كه جهت تشخيص بيما ري هاي قارچي به كار مي رود. در هر صورت در آزمايشگاه پزشكي نمونه مناسب پيدا كردن بسيار مهم است.

عفونتهاي ويروسي و ميكربي و قارچي

عفونت قارچی یا باکتریایی پوست
عفونت پوست در اثر عوامل میکروبی مختلف از جمله قارچ ها و باکتری ها ایجاد می شود. هر کدام از این عفونت ها علائم مخصوص به خود را دارند و راه های درمانی آنها متفاوت است.

عفونت قارچی پوست يا عفونت پوست در اثر قارچ ها
بیشتر عفونت‌های قارچی نقاط دایره شکلی را روی پوست ایجاد می‌کنند که معمولا زبر و قرمز بوده و با خارش همراهند.
پزشک با معاینه ناحیه عفونی، گرفتن نمونه و مشاهده آن زیر میکروسکوپ و با کشت سلولی، عفونت‌های قارچی را تشخیص می‌دهد.
به گفته متخصصان، عفونت‌های قارچی واگیردار بوده و از فردی به فرد دیگر، از حیوان به انسان و از خاک به انسان منتقل می‌شود. به عبارتی این قارچ‌ها در پوست، مو، و ناخن انسان‌ها و حیوانات وجود داشته و یا در خاک یافت می‌شود.