پمفيگوس و بيماريهاي تاولي

پمفیگوس
پمفیگوس(Pemphigus) از واژه یونانی pemphix بمعنی تاول و حباب مشتق شده و از بیماریهای نادر پوستی، با علت نقص در سیستم ایمنی بدن محسوب شده، پوست و غشاهای مخاطی را در بر میگیرد.
علت دقیق بیماری هنوز شناخته نشده، اما آنچه در این بیماری رخ میدهد را میتوان به از دست رفتن چسبندگی بین لایه‌های شاخی پوست(کراتینوسیت) تعریف نمود.

پسوريازيس

پسوریازیس
پسوریازیس (به فرانسوی: Psoriasis) (ریشهٔ لغت پسوریازیس از یک کلمهٔ یونانی به معنای خارش است)، صدفک یا داءالصدف بیماری پوستی مزمن خودایمنی است. این بیماری هنگامی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن سیگنال‌های اشتباهی می‌فرستد. این سیگنال‌ها باعث افزایش سرعت چرخهٔ رشد سلول‌های پوست می‌شود؛ یعنی افزایش بیش از حد سلول‌های پوستی از میزان ریختن آن‌ها. پسوریازیس مسری نیست.
پنج نوع اصلی پسوریازیس پلاک، خال‌خال، معکوس، پوسچرلر و اریترودرمیک می‌باشد. شایع‌ترین آن پسوریازیس پلاک مانند است که با ناحیه‌هایی قرمز رنگ با پوششی نقره‌ای و سفید از سلول‌های مردهٔ پوست مشخص می‌شود. پسوریازیس در هر نقطه‌ای از بدن مانند زانو، آرنج، پوست سر و کف دست و پا می‌تواند مشاهده شود و با سایر شرایط جسمی جدی مانند دیابت، بیماری‌های قلبی و افسردگی در ارتباط است. حدود ۳۰ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس به ورم مفاصل پسوریاتیک مبتلا می‌شوند.
به نظر می‌رسد که پسوریازیس یک بیماری ژنتیکی است و محرک‌های آن استرس، صدمه به پوست، برخی داروها و عفونت می‌باشد.
پسوریازیس اغلب در سنین جوانی شروع می‌شود، اما می‌تواند در هر سنی از دوران نوزادی تا سنین کهولت شروع شود. هم زنان و هم مردان تقریباً به یک نسبت به این بیماری مبتلا می‌شوند.

در حال حاضر این بیماری درمان قطعی ندارد، اما داروهای بسیاری وجود دارند که با استفاده از آنها، پسوریازیس کنترل می‌شود. انواع روش‌های کنترل پسوریازیس عبارتند از: درمان‌های موضعی، نور درمانی، داروهای سیستمیک، بیولوژیک، درمان‌های جدید خوراکی و مکمل و جایگزین.
پسوریازیس اگر چه آزار دهنده است ولی در صورت درمان مناسب و رعایت دستورهای پزشکی، می‌توان با آن کنار آمد و بیماری را کنترل کرد.
بیش از ۱۲۵ میلیون نفر از مردم جهان پسوریازیس دارند و ۲۹ اکتبر (۷ آبان) روز جهانی پسوریازیس می‌باشد.
پسوریازیس از شایع‌ترین بیماری‌های خود ایمنی در ایالات متحدهٔ آمریکا می‌باشد به‌طوری که حدود ۷٫۵ میلیون آمریکایی پسوریازیس دارند.

بيوپسي

بیوپسی (نمونه‌برداری)
با پيشرفت در زندگي نوع بيماري هايي که انسان ها با آن دست به گريبان شده اند نيز تغيير کرده است. زماني بيماري هاي عفوني بسياري از آنها را به کام مرگ مي کشاند اما امروز با صنعتي و ماشيني شدن زندگي ها نوع امراض نيز مطابق با آن متفاوت شده است. بيماري هاي قلبي، انواع سرطان و... از شايع ترين آنهاست به طوري که سالانه مردم زيادي در جهان از اين طريق مي ميرند. مطمئنا نوع زندگي در به وجود آمدن اين نوع بيماري ها تاثير فراواني داشته است.
سرطان با انواع مختلف آن، يکي از سخت درمان ترين بيماري هاي اين روزگار است چرا که بسياري از انواع آن هنوز درمان مشخص ندارند و آنهايي هم که راه درمانشان پيدا شده دوره هاي درماني بسيار سخت و طولاني و با عوارض جانبي فراوان دارد. پس چه بهتر که با تغيير در روش زندگي و نوع تغذيه کمي از ميزان شيوع آنها بکاهيم.
يکي از انواع سرطان ها، سرطان پوست است. زياد قرار گرفتن در آفتاب يکي از علل شايع به وجود آمدن آن است. بعضي از مشاغل و حتي بسياري از مدها که يکي از آنها برنزه کردن پوست است باعث شده تا بسياري از افراد ساعت هاي متمادي در معرض شديد نور آفتاب قرار گيرند به همين دلا يل سرطان پوست يکي از شايع ترين بدخيمي هاي بدن است و در جهان سالانه بيش از يک ميليون نفر را مبتلا مي کند.
پس بد نيست تا با انواع آن مختصري آشنا و دلايل به وجود آمدن و موارد پيشگيري آن را بيشتر بشناسيم.
در اين بيماري سلول هاي بدخيم که از پوست منشا مي گيرند به طور نامنظم و فزاينده اي تکثيريافته  و از سيستم ايمني بدن عبور مي کنند. با توجه به نوع سلول اوليه منشا سرطان، سرطان هاي پوست به سه دسته تقسيم مي شوند:  
1- BCC  (carcinoma Basalcell) سرطان سلول هاي پايه اي
2- SCC (carcinoma Sqoamouscell) سرطان سلول هاي سنگفرش
3- M3 (melanome Malignant) ملانوم بدخيم
 
BCC چيست ؟
اين نوع سرطان پوست معمولا به شکل يک برجستگي کوچک روي سر و گردن و دست ها ايجاد مي شود. البته گاهي اين سرطان روي تنه به شکل لکه هاي کوچک  قرمز رنگ ديده مي شود و اغلب در سطح آن عروق کوچک سطحي قابل مشاهده است. اکثر ضايعات BCC در افرادي که داراي رنگ پوست و چشم روشن هستند ديده مي شود. تماس طولاني با نور خورشيد علت اصلي اين سرطان است. شايع ترين محل بروز BCC در مناطق در معرض نورآفتاب مي باشد (سر، صورت، گوش، گردن و اندام ها). در موارد نادر ضعف سيستم ايمني به علت بيماري يا مصرف داروهاي سرکوبگر ايمني و بعضي بيماري هاي ژنتيکي از علل ايجاد BCC است.
 
چه وقت شک کنيم که يک ضايعه BCC است؟

BCC به اشکال مختلف ديده مي شود:
1- زخم سطحي که بهبود نمي يابد.
2- ضايعه برجسته گنبدي شکل با حضور عروق سطحي روي آن.
3- ضايعه قهوه اي يا سياهرنگ که ممکن است با خال يا ساير بيماري هاي پوستي اشتباه شود.
4- ضايعه به رنگ پوست و قوام سفت.
5- زخم بزرگي که ضايعات غيرقابل برگشتي چون تخريب غضروف و استخوان زيرين ايجاد مي کنند.
براي تشخيص قطعي BCC احتياج به نمونه برداري است. نمونه برداري تشخيص اقدام ساده اي است که تحت بي حسي موضعي و با برداشت حجم کمي از بافت پوستي (به قطر 3*3 ميلي متر) صورت مي گيرد. جواب اين نمونه برداري مشخص کننده نوع بيماري و درمان مناسب براي آن است.
 
روش هاي درمان :
اقدامات مختلف درماني در مورد BCC انجام پذيرند که عبارتند از:
1 - جراحي و برداشت کامل تومور.
2- کرايو (فريز کردن با نيتروژن مايع) جهت BCC هاي کوچک.
3- برداشت BCC با يک قاشق به خصوص به نام کورت و استفاده از کوتر جهت کنترل خونريزي و تخريب سلول هاي توموري باقيمانده.
4- راديوتراپي که معمولا براي تومورهاي عودکننده  يا نامناسب جهت درمان جراحي به کار مي رود.
5- جراحي ميکروسکوپي Mohs که در آن ضايعه به صورت تکه تکه در مراحل مختلف (در يک عمل جراحي) برداشته مي شود تا با حداقل برداشت بافت و کمترين جوشگاه، تومور درمان شود. اين روش بسيار مشکل اما موثر است و معمولا در مورد تومورهاي مناطق پرخطر (گوش، سر و بيني) و همچنين تومورهاي عودکننده انجام مي گيرد.